As nosas instalacións
As nosas instalacións
O Complexo Industrial, con 150 hectáreas, está formado por preto de 40 plantas e dous terminais marítimos no Porto interior coruñés e Exterior de Langosteira.
Cancel
Top tips
A nosa historia
A nosa historia
Toda unha vida no Val de Bens e o de Nostián
Toda unha vida no Val de Bens e o de Nostián
O Complexo Industrial A Coruña, que ocupa unha extensión de 150 hectáreas en total, evolucionou enormemente desde a súa fundación, triplicando a súa capacidade inicial e adaptándose ás tecnoloxías máis innovadoras de cada momento.
A día de hoxe o complexo é un dos principais motores económicos e de emprego de Galicia. Para chegar a onde estamos foi necesario o traballo e o apoio de multitude de persoas ao longo dun proceso de 60 anos.
Años 60
Años 60
Ao redor do ano 1961, as compañías s Marathon Oil Company e PETROLIBER iniciaron plans para construír unha refinaría de petróleos no norte de España, coa autorización do Ministerio de Industria. Tras apuntar á zona da Coruña como lugar ideal se iniciaron as obras pertinentes, e o 11 de setembro de 1964 inaugurouse oficialmente a refinaría da Coruña.
A súa capacidade de almacenamento inicial era de 164 000 metros cúbicos de cru e 246 000 metros cúbicos de produtos en preparación ou terminados. Todos estes compostos eran transportados dentro e fóra das instalacións mediante os oito oleodutos que conectaban co Peirao de San Diego, onde estaba a terminal marítima da refinaría.
Por entón a planta ocupaba unha extensión total de nove hectáreas e pouco tempo despois da súa inauguración acadou a súa capacidade máxima: dous millóns de toneladas de cru.
Años 70
Años 70
En 1969 decidiuse que era necesaria unha ampliación da refinaría, e deuse inicio a unha nova instalación que rematou en 1973. Engadíronse varias unidades de produción á planta e construír un terceiro peirao na terminal marítima para o atraque adicional de barcos.
Con esta ampliación, a destilación total dentro da refinaría creceu até os catro millóns de toneladas ao ano, e a súa capacidade de almacenaxe de cru e produtos ascendeu a un millón de metros cúbicos. Adicionalmente, a planta quedou capacitada para procesar crus con elevado contido de xofre, como o gasóleo.
Pasados os anos aplicouse un proceso de mellora nas unidades de produción existentes, iniciando así unha segunda ampliación na refinaría. Esta modificación rematou en 1979. Redimensionáronse e engadíronse novos equipos, elimináronse anteriores restricións operativas e fíxose da produción, en xeral, un proceso máis eficiente.
Grazas a estes cambios a capacidade de almacenamento de crus incrementouse en 180 000 metros cúbicos. A súa capacidade de destilación máxima tamén se incrementou de catro a seis millóns de toneladas ao ano. Esta capacidade de produción é a mesma que ten a refinaría actualmente.
Años 80
Años 80
En 1981 PETROLIBER integrouse no recentemente creado Instituto Nacional de Hidrocarburos (INH). O obxectivo desta asociación era agrupar e coordinar a actuación das empresas públicas españolas que operaban no sector do petróleo e o gas.
O mercado do cru de petróleo sufriu varias crise debido ao seu elevado custo durante esta época. Esta situación provocou o desenvolvemento de fontes de enerxía alternativas como o gas, o carbón ou a nuclear. A refinaría da Coruña non quedou atrás neste aspecto e iniciáronse diferentes estudos relacionados.
Finalmente optouse por implantar un proceso de conversión de residuos pesados, iniciando así unha terceira ampliación na planta, concretamente nazona do val de Nostián. En 1982 puxéronse en funcionamento as novas unidades de FCC, coqueificación retardada e calcinación de coque.
En 1985 PETROLIBER entrou a formar parte de EMP, e en 1987, a partir do INH, créase o Grupo Repsol, que pertence dende entón a refinaría. Guiados polos esixentes criterios de innovación, superación e seguridade que se impuxeron na planta con este cambio, nos seguintes anos realizáronse diversas instalacións e modificacións para permanecer sempre ao día cos cambios que xurdían no mercado.
Años 90
Años 90
Entre 1988 e 2003 instaláronse un total de 11 novas unidades xunto a diversas modificacións doutras xa existentes, todo iso co obxectivo de manterse á vangarda da tecnoloxía enerxética e de manterse por encima dos requisitos legais e medio ambientais.
En todo este período aumentou a cantidade e a variedade de produtos destinados ao mercado nacional e á exportación, destacando os asfaltos, o butano olefínico, o gasóleo e as gasolinas. A extracción de xofre nos compostos tivo cada vez máis importancia e conseguiu chegar neste aspecto a unha capacidade total de 150 toneladas de xofre extraído ao día.
Tamén aumentou a eficiencia de diversos procesos, reducindo custos e ciclos de operación. En canto á xeración de enerxía, a refinaría conseguiu autoabastecerse dela, e grazas á creación da unidade de Coxeración II empezou a producir o equivalente en electricidade a dúas veces o consumo do municipio da Coruña.
2000 - 2009
2000 - 2009
É importante destacar o proxecto da planta de hidrotratamento de gasóleo sen carga (HDT), que se iniciou en 2003 e rematou en 2005. Mediante un investimento de 211 millóns de euros construíuse a devandita planta de HDT xunto a outras unidades e tanques, ademais de diversas modificacións a outras instalacións xa existentes.
O obxectivo do proxecto, ademais de renovar e mellorar a produción, era cumprir as especificacións de redución de xofre requiridas pola lexislación para o ano 2005 e as previstas para os anos 2008 e 2010. Esta posta a punto xerou cifras memorábeis, como os 619 empregados que houbo de media no traballo ou as 3 240 000 horas investidas nel.
2010 - 2019
2010 - 2019
Esta década vai caracterizar pola eficiencia enerxética, conseguindo en 2011 o fito de ser a primeira refinería do mundo en conseguir a certificación ISO 50001. A iso súmase entre 2018 e 2020, o desenvolvemento de posteriores proxectos ambientais e de eficiencia enerxética que axudan a cumprir o Plan de redución de CO2 25/25.
En 2012 iníciase a fabricación de biodiesel, senda que continúa ata os nosos días e que en 2019 destaca con proxectos de economía circular e minimización de recursos.
Doutra banda, en 2013 asínase o convenio para o traslado do cru e os sólidos do terminal interior a Punta Langosteira. Trabállase no proxecto durante estes anos, iniciándose en 2015 o tráfico de sólidos desde o Porto Exterior.
2020 - Actualidade
2020 - Actualidade
A innovación chega da man da dixitalización e instáuranse novos sistemas dixitais nas salas de control. A mellora da competitividade ten unha nova unidade para a fabricación do propileno grao polímero que se pon en marcha en 2021.
O investimento de 126 millóns de euros no proxecto de traslado de cru ao Porto Exterior finaliza coa inauguración do novo terminal marítimo co novo poliducto e as súas instalacións auxiliares, en marzo de 2023.
Transformación industrial
Transformación industrial
A eficiencia enerxética con recoñecemento a varios dos proxectos, convértese nun dos piares da actual transformación industrial do Complexo industrial nun polo multienerxético.
A iso súmase a forte aposta pola economía circular. Por unha banda, está a focalizarse nos biocombustibles co aumento e diversidade da materia prima de orixe bio (que o pasado ano alcanzaron a cifra próxima a 230.000 toneladas) para a fabricación ou coprocesado de combustibles con compoñente bio. Cabe destacar o investimento de 3 millóns de euros nun descargadero de cisternas para residuos agroalimentarios e lipídicos como o aceite de cociña usado que permite, ademais de vía marítima, traer por vía terrestre materia de proximidade.
A iso súmanse o inicio de proxectos de produción gases renovables xunto a Naturgy e Reganosa, centrados na utilización de excedentes de xurro para a produción de biometano e un proxecto de produción de hidróxeno renovable en Meirama (Cerceda).
Equipo humano
Equipo humano
O noso Complexo Industrial é un dos motores da economía coruñesa e galega dende que comezou a funcionar en 1964.